Hoe het nu met ons gaat part two

Inmiddels is het al meer dan een jaar geleden dat ik een blogpost schreef over hoe het met ons gaat. Aan de vragen te horen vonden jullie het ook tijd voor weer een zelfde type blog, dus hier komt 'ie!

Het voelt voor mij nog steeds als de dag van gisteren, de geboorte van onze dochter Nore. Maar de afgelopen maanden zijn voorbij gevlogen. Van een klein pasgeboren babytje is Nore uitgegroeid tot een heerlijke dreumes. Lees je mee hoe het nu met ons gaat?

Gebroken nachten

Die zijn er nog steeds. Nore is op zich een goede slaper maar af en toe heeft ze nachten dat ze echt huilend wakker wordt. Dan helpt haar knuffeldoekje niet meer en moeten we haar echt troosten. Inmiddels is het zelfs zo erg dat ik haar niet kan troosten, omdat ze dan helemaal overstuur is (en mij niet wil loslaten). Maurice krijgt haar vaak sneller rustig en dan valt ze weer in een diepe slaap. Ergens ook niet raar dat ze overstuur is af en toe. Ze leert veel, heel veel en daardoor snap ik de onrustige nachten maar al te goed.

Sprongetjes

Voordat ik mama werd, vond ik het 'Oei ik groei' boek maar een grote onzin. Als ouders het over sprongetjes hadden, dacht ik tjonge dat valt vast allemaal wel mee. Inmiddels weet ik heel goed wat sprongetjes zijn en ze bestaan hier (in dit huishouden) wel degelijk. En niet zo'n beetje ook! Nore haar ergste sprong tot nu toe was die tussen de 11 en 12 maanden. Weken hebben we niet goed geslapen en kwamen we de dag alleen door op heel veel koffie. Dus succes als jij er op dit moment ook midden in zit. Het komt weer goed! Uiteindelijk kunnen ze na zo'n periode vaak heel veel meer.

Corona periode

De afgelopen 8 weken heb ik heel veel thuis kunnen werken en al mijn tijd met Nore doorgebracht. Dat was fijn, heel fijn. Ik heb haar echt zien bloeien, zo leuk om te zien. Inmiddels ben ik alweer een paar dagen naar kantoor geweest (ik werk parttime bij een makelaar) en dat is ook fijn. Nore moet wel enorm wennen om naar de opvang te gaan. Ze heeft haar draai nog niet helemaal gevonden, dat komt vast wel weer.

Opdrachten

Qua opdrachten mag ik inmiddels niet klagen, mijn blog bestaat nu ongeveer 3 jaar en mijn Instagram doet het ook goed. Inmiddels een paar vaste opdrachtgevers, stonden we in de Fabulous mama en de interieuradviezen lopen ook steeds beter. Ik vind het leuk dat jullie mij weten te vinden, dus dankjewel daarvoor :)

Online zijn

Daar was in in het begin nog flink mee aan het struggelen. Ik kon de tijd én de rust niet vinden om leuke content met jullie te delen maar daar heb ik inmiddels mijn draai in gevonden. Interieur wissel ik af met het moederschap en ik probeer eerlijk en puur naar jullie te zijn. Ook heb ik het perfectionistische een beetje los gelaten waardoor plaatjes sneller gemaakt zijn en ik ze makkelijker deel. Gelukkig met goede resultaten en positieve reacties. Indien je wensen hebt qua content hoor ik het natuurlijk graag!

Het delen van Nore op Instagram

De afgelopen weken kreeg ik deze vraag vaker, of ik het oké vond om Nore op Instagram te delen en hoe ik daar mee om ga. Eerlijk gezegd heb ik daar vaak genoeg over getwijfelt, echt. Het blijft toch je kind en content kan makkelijk worden gedeeld/gemanipuleerd zonder naamsvermelding. Daarom heb ik besloten Nore nog steeds wel te delen op Instagram maar dan iets minder, samen met mij of haar gezichtje van de zijkant. Op stories laat ik haar liever niet volledig herkenbaar in beeld. Ik denk dat ik mij hier comfortabel bij voel. Het blijft een beetje luisteren naar je eigen gevoel.

Lees ook: het overweldigende gevoel van mama zijn

Moederschap

Ik denk oprecht dat mama mogen zijn iets ontzettend bijzonders is. I mean, een kindje wat eerst mag wonen in je buik en je daarna alle liefde mag geven die er is, is toch geweldig mooi? Ik vind het moederschap af en toe best pittig, ik kan veel hebben maar weinig slaap of geen slaap is echt funest. Mijn geduld is ook zeker gegroeit nadat Nore in ons leven is gekomen en van rommel en kruimels in huis kijk ik niet meer op. Ik heb echt ervaren dat ik overal mee om moet leren gaan :-) Alles went. Gelukkig maar. Ervaar jij het ook zo? Of anders?

Dit was 'm dan, een veel aangevraagde blogpost. Bedankt voor het lezen en laat vooral even weten of je het leuk vond om te lezen! Liefs, Greet